En, waar blijven de kinderen?

En, waar blijven de kinderen? De maatschappelijke druk om kinderen te krijgen, is vooral voor vrouwen groot. Mensen verwachten dat op een zekere leeftijd of na een relatie van een bepaalde tijd de kinderen als vanzelf komen en maken met het grootste gemak opmerkingen als: wanneer komt de eerste? Of: welke kamer wordt de babykamer?

Maar kinderen krijg je niet op bestelling. Om uiteenlopende redenen kan een kinderwens onvervuld blijven, soms tijdelijk en soms definitief. En hoe ga je dan om met onnadenkende vragen? Wat vertel je en aan wie?

Als je een onvervulde kinderwens hebt, is het onmogelijk je daarvoor af te sluiten. Overal word je geconfronteerd met zwangerschap, baby's en kinderen. Hoe ga je om met zoveel confrontaties? Wat doe je wanneer je niet blij kunt zijn als een vriendin vertelt dat ze zwanger is? En hoe overleef je een verjaardagsfeestje waar jij de enige bent zonder kinderen? Ook andere vragen dringen zich op. Bijvoorbeeld of je vriendschappen het overleven als al je vriendinnen moeder worden. Of je eenzaam oud wordt. En wat je dán met je leven gaat doen als je onverhoopt geen moeder wordt.

Op serieuze, maar tegelijk luchtige wijze steekt Yvonne Prins je een hart onder de riem en laat ze zien dat een leven waarin (nog) geen kinderen zijn geen 'treurig' leven is of hoeft te zijn. Yvonne Prins is psycholoog, coach en auteur. Zij had graag kinderen gewild, maar heeft ze niet. Eerder verscheen van haar bij Scriptum: Ziekenhuis Survivalgids. Wegwijs in de wereld van de witte jassen.

Recensie IZB-Ark

Hoe overleef ik zonder kinderen

“En, waar blijven de kinderen?” is een indringend zelfhulpboek voor vrouwen met een onvervulde kinderwens. Hoe is het om geen moeder te worden, en wat dan te doen? Voortplanting is een drang die diep in onze genen zit verankerd. Als dat verlangen wordt doorkruist geeft dat vaak veel frustratie, diep verdriet en stille rouw. Begrip uit onze omgeving is verre van zelfsprekend. In onze ‘maakbare’ samenleving zijn mensen niet gewend aan dingen die anders lopen dan voorzien. Niet voor ieder probleem bestaat een oplossing. Soms moet je met problemen leren omgaan. Psychologe Yvonne Prins (1974) wil daarbij helpen. Niet voor niets luidt de subtitel van dit boek dan ook: “Survivalgids voor als je een kind wilt, maar (nog) niet hebt”.

Op een buitengewoon brede manier neemt de schrijfster kinderloosheid van alle kanten onder de loep. Diverse voorbeelden over hoe je heel bewust met je pijn om kunt gaan passeren de revue. Je leert hoe je jezelf kunt wapenen tegen lastige vragen en kwetsende opmerkingen. Door het boek heen staan dappere ervaringsverhalen. Aangrijpend behandelt ze de chronische rouw die ontstaat wanneer kinderloosheid definitief is: “… De laatste fase van rouw kun je zien als een voortdurend proces van integratie waarbij het verlies van de kinderwens, net als elk ander verlies in het leven, een deel van jezelf gaat uitmaken…”. 

Is dit een ‘triest’ boek? Absoluut niet. Zonder kinderen kun je een heel leuk leven hebben. Yvonne Prins heeft zelf ook geen kinderen, en weet dus goed waar ze over praat. Dat maakt dit boek heel sterk: “…Een kind zal ik niet krijgen. En hoewel ik daar nu rust in heb gevonden en gelukkig mee ben, weet ik ook dat ik dat voor altijd jammer zal vinden… Want als ik had kunnen kiezen tussen een bestseller en een baby koos ik nog steeds dat laatste…”.

Van harte aanbevolen!

Evelien de Nooijer

September 2012