De God die ik niet kende

Mensen zeggen wel eens: ‘Was ik er maar bij geweest toen Jezus op aarde rondliep, dan zou geloven een stuk gemakkelijker zijn!’ Jezus’ antwoord daarop luidde: ‘Het is goed voor jullie dat Ik ga, want als Ik niet ga, zal de Heilige Geest niet bij jullie komen.’ (Johannes 16:7)

De Heilige Geest is niet een vage kracht of alleen een hobby voor pinksterchristenen. Jezus zegt dat de Heilige Geest ons in alle waarheid zal leiden en dat de Geest Hem zal verheerlijken. In de Bijbel wordt Hij onder meer de Helper genoemd. Toch is Hij voor velen de grote onbekende van de Drie-eenheid. Wie is Hij? Hoe is Hij? Wat doet Hij precies? Hoe kan ik Hem beter leren kennen?

In zijn voorwoord schrijft Jan Pool: ‘Robert Morris legt in De God die ik niet kende op zeer heldere wijze uit wie de Heilige Geest is en wat Hij voor ons kan betekenen. Bovenal roept zijn boek een verlangen in je op om vol te zijn van de Heilige Geest en Hem steeds beter te leren kennen. Na het lezen van dit boek zal het voor jou duidelijk zijn welke diepe relatie je met de Geest kunt hebben. Hij wil je beste Vriend zijn!’

Recensie Kameel.nl

    

Verlangen om vol te zijn van de heilige Geest en Hem steeds beter leren kennen
"De God die ik niet kende". De titel maakt me nieuwsgierig en daagt me uit te gaan lezen. De ondertitel remt me af:"Vriendschap ontwikkelen met de Heilige Geest". Dat klinkt me toch net iets te maakbaar. Zal dit gevoel kloppen? Robert Morris is voorganger van de Gateway Church, een evangelisch-charismatische gemeente in Amerika.

Het boek opent met een voorwoord en sluit af met Studiegids voor 8 bijeenkomsten, telkens met een inleiding, reflectie en gesprek, sleutelvers en gebed. Overzichtelijk en handig voor persoonlijk en gezamenlijk gebruik!

De auteur heeft een helder boek geschreven qua opzet en structuur; het laat zich soepel lezen, mede dankzij de vertaling. De schrijver schroomt niet voorbeelden uit zijn eigen leven en huwelijk te noemen. Daarbij stelt hij zich eerlijk en kwetsbaar op. Morris neemt een rechtzinnig standpunt in over wie de Heilige Geest is: Hij is (ook) God. Niet "een soort hemels nakomertje"(blz.45). Vele schriftgegevens komen aan de orde, hoewel voor m'n gevoel toch wat eenzijdig en onevenredig. B.v. het ontdekkende en zuiverende werk van de Heilige Geest (Ps.51; Jes.4:4) komt nauwelijks ter sprake. De sfeer is die van de vrije wil. Weinig van Rom.7 en veel van Rom.8, alsof we al in het eschaton zijn. Daarnaast heb ik moeite met het onderscheid dat Morris maakt tussen Gods algemene en specifieke wil, waardoor hij Gods specifieke stem verneemt ... En de Heilige Geest zou niet de Tien Geboden in het hart schrijven, maar de wet van de liefde (blz.90). Dat lijkt me een valse tegenstelling (Joh. Ev.) Aanvechtbaar m.i. is de stelling dat Pinksteren geen eenmalige gebeurtenis is. Hand. 8, 10 en 19 staan volgens mij niet op één lijn met Hand. 2. Niet overtuigend, maar eerder verwarrend is wat Morris schrijft over de drie dopen: de doop van de Heilige Geest, de waterdoop en de doop in/met de Heilige Geest, en hoe hij die verbindt met de Vader, de Zoon en Heilige Geest.
Zoals te verwachten brengt de auteur de charismata uitvoerig ter sprake; hij heeft ze alle ontvangen. Zonder het waardevolle te willen wegstrepen, neem ik een genuanceerder standpunt in.
Jammer, dat Morris meent andersdenkenden te moeten neerzetten en zich tegen hen afzet: "De leiders van ons kerkgenootschap behandelden Hem (de Heilige Geest) zo ongeveer als die gekke oom, die om de paar jaar zijn neus laat zien op een familiefeestje en dan iedereen de stuipen op het lijf jaagt door zijn ongepaste gedrag."(blz.12) Nou ja...!

Toch verbindt ons met de schrijver het verlangen om vol te zijn van de Heilige Geest en Hem steeds beter te leren kennen. En daar gaat het maar om!

P.A. Vlok
Oktober 2014