Mijn bijdrage aan het nieuwe Jeruzalem

Inleiding: pagina 3,4 en een klein stukje van 5   ---  

Wat is uw, jouw bijdrage aan het Nieuwe-Jeruzalem-plan?

Ik kan met u naar een begraafplaats gaan, waar in het midden op de grootste marmeren grafsteen niet één naam te vinden is.
Die steen ligt er blanco, omdat de eigenaar nog volop van het leven geniet. De eigenaar heeft de steen daar liggen als belegging; bovendien kon hij de steen zo in zijn leven nog aftrekken van de belasting... Ik kan met u naar mensen gaan die aan het beleggen zijn op Second Life in de virtuele wereld. Een wereld die niet eens bestaat, waar mensen vermogens uitgeven om te beleggen, bouwen, machtvergroten met oorlogvoeren en anderen de stuipen op het lijf jagen.

Wat zouden deze beleggers hebben geïnvesteerd in het Nieuwe Jeruzalem? In de Bijbel lezen we dat we geen schatten moeten verzamelen die verroesten en gestolen kunnen worden (Matth. 6: 19-21). We moeten juist schatten verzamelen met het óóg op de Nieuwe Aarde. De Bijbel vertelt namelijk dat wij straks onze Pracht, Schatten en Kostbaarheden (=PSK) het Nieuwe Jeruzalem binnen mogen dragen (Openb. 21: 26).1
Welke schatten zouden dat zijn? Wat hebben Gods kinderen het Nieuwe Jeruzalem binnen te brengen? Wat hebt u, jij intussen aan ‘PSK’ opgebouwd en wat is daarbij je houvast?

Elk mensenleven is anders, verloopt anders en zal ook weer anders eindigen. De één sterft oud, de ander al heel jong; de één heeft een prachtig leven, de ander veel verdriet. Waarom zou dat toch zijn? Ik kan me niet voorstellen dat de Here daar straks geen uitleg bij geeft!

Stel je voor dat je je levenlang een handicap hebt of een teleurstellend, eenzaam leven of dat je vóór de bloei van je leven sterven moet, zoals uitgerekend mijn zo superlief zusje van 15, is het dan op alle gebied ‘over en uit’, je hebt gewoon pech gehad? Of zou dat nu te maken hebben met die specifiek eigen inbreng die wij straks na dit leven zullen hebben: het hoort bij de realisering van ‘Gods-Nieuwe-Jeruzalem-plan’? Jouw zo bijzonder gevormde puzzelstukje.

God begint straks volledig opnieuw. Dat kan Hij best zonder mij. Maar ben ik daar, met wat mij met mijn specifieke gaven tot ik maakt, volledig uitgespeeld of zijn er aspecten die we uit dit leven mee mogen nemen, voortzetten op de Nieuwe Aarde?

Kortom, is er een onverbrekelijke lijn van mijn huidige leven naar het nieuwe? Zoals het een bollenkweker niet gaat om de bloem, maar om de bol en daarom de tulp al kopt, maait vóór de bloei? Deze aarde is de opmaat van de Nieuwe Aarde.

Hoewel de Bijbel daar niet vaak en evenmin uitvoerig over spreekt, zijn er teksten die ons vertellen dat er een lijn van mijn huidige leven loopt naar de Nieuwe Aarde. Wij mogen blijkbaar inderdaad dingen uit de oude wereld meenemen en voortzetten, voltooien op de Nieuwe Aarde. Onze pracht, schatten en kostbaarheden krijgen een plekje in het Nieuwe Jeruzalem.

Het eigene wat mij hier tot mij maakt, mijn speciale gave, mijn vaardigheden waar ik al of niet mee tot bloei ben gekomen voor God en mijn naaste, mag mijn specifieke inbreng worden in het Nieuwe Jeruzalem. Het edele wat God in mij ontdekt heeft in mijn doen voor Personen, Samenleving en Kerk!
Terwijl alles staat op het ‘fundament van Golgotha’ en de Here helemaal opnieuw begint.