Adieu God

In gesprek over het afscheid van de persoonlijke God
Is het afscheid van de persoonlijke God onvermijdelijk voor weldenkende mensen? vraagt theoloog en godsdienstfilosoof Arjan Markus zich af.

Op een integere wijze laat hij zien dat niet alle argumenten om het christelijk geloof in God vaarwel te zeggen even steekhoudend zijn, ook al is dit geloof zeker niet vanzelfsprekend.

Zijn gesprekspartners, christelijke gelovigen en andersdenkende zinzoekers, komen met plausibele gedachten en reële vragen. Geloven in een persoonlijke God past niet meer in ons wetenschappelijke wereldbeeld. Zo’n God belemmert ons in onze zelfontplooiing.

Bovendien: hoe is al dat lijden in de wereld mogelijk wanneer er een God zou bestaan die daar een einde aan kan maken? Voor veel mensen ligt het dan ook meer voor de hand om te geloven dat er ‘Iets’ is dan ‘Iemand’. Toch is het geloof in een persoonlijk God een mogelijkheid die openligt, ook voor mensen van nu.

Een spannend boek van een christen die vragen en argumenten van niet-christenen zeer serieus neemt.

Arjan Markus is missionair predikant van de Jacobikerk te Utrecht.

Recensie IZB-Ark

Hopen op een wereld voorbij het kwaad
"Adieu God - Over het afscheid van de persoonlijke God" van Arjen Markus heeft mij diep ontroerd. Hier is een dominee aan het woord die het vanzelfsprekende voorbij is: "...Ik hoop dat er een geheim is dat onze wereld behoedt voor zinloosheid en ondergang. Stel nu dat dit geheim een ‘Iemand' is die een ideaal van heelheid nastreeft voor wie kapot is en voor wat kapot is...".

Géén eikenhouten zekerheden, dus. Arjen Markus zet de voors en tegens van geloven op een rij. Gaat daarop door, en probeert er van alle kanten naar te kijken.
Veel citaten van zoekende denkers:

Czeslaw Milosz: "... Ik ben geen bezitter van de waarheid en wil het ook niet zijn. Dwalen langs de randen van de ketterij past mij uitstekend. Om datgene te vermijden wat men de rust van het geloof noemt, maar eenvoudig zelfvoldaanheid is...".

S.W. Couwenberg: "... We leven als mensen in een wereld van gevoelens, verlangens en onontloopbare vragen, vragen naar de zin en betekenis van het menselijk bestaan in het algemeen en van ons eigen bestaan in het bijzonder. Welnu, tegenover die levensvragen staat de wetenschappelijke levensbeschouwing praktisch met lege handen...".

Geen wonder dat veel mensen de intuïtie hebben dat er ‘meer' is. Markus neemt je bij de hand, en laat zien waarom hij vindt dat geloven in een persoonlijke God, ook anno 2012, echt niet zo raar is als menigeen denkt.

Een prachtig boek van een, voor mij, medechristen over ‘de hoop die in ons is'.

Evelien de Nooijer
Februari 2012