Aarde in hemels licht

Met zorg beschouwt de auteur de ontwikkelingen in de prediking in de gereformeerde gezindte in het algemeen en in het bijzonder in de Gereformeerde Bond waartoe hij zelf behoort. Hij vreest dat de verzoening met God steeds minder de kern van de prediking wordt, waardoor ook de ontdekkende functie van de wet afwezig raakt. Hij pleit er daartegenover voor om voort te gaan in het spoor van bekende en spraakmakende gereformeerde bondspredikanten als G. Boer en I. Kievit en voor een herwaardering van het wezen van de gereformeerde theologie. God laat het werk van Zijn handen niet varen. Alles wordt nieuw, ook het persoonlijk leven, door genade en geloof, in lijn met het belijden van de kerk der eeuwen. Daarom is het van belang aan dit belijden vast te houden.