Lege handen

Een jonge vrouw rooft een pasgeboren baby uit een Limburgs ziekenhuis. Drie jaar later is het misdrijf nog steeds niet opgelost. Er zit een rechercheur op de zaak, maar het onderzoek staat op een laag pitje. Het gezin waarin het meisje geboren is, lijkt weer op te krabbelen, maar in werkelijkheid weten ze zich geen raad met het verlies. Cas, de vader, stort zich op zijn werk en de moeder Valerie begint haar eigen, krankzinnige zoektocht naar het meisje.

'Daar moet je iets mee gaan doen!' kreeg Femmie van Santen vaak te horen als reactie op haar schrijven. En lang bleef het daarbij, totdat Femmie besloot zich vol op het schrijven te storten. Het succes bleef niet lang uit. Haar verhalen verschenen in de bundels Vreemde verwantschap en Kind der wrake en al snel volgden Dag mama, waarin ze vertelt over de impact van haar moeders Alzheimer en Lege handen, een thriller over een moeder die, nog op de kraamafdeling, geconfronteerd wordt met het feit dat iemand haar baby heeft gestolen. Ook schrijft Femmie regelmatig blogs voor haar eigen website – www.femmievansanten.nl – en overdenkingen voor De Binnenkamer van vrouwencommunity Sestra